Help, Juul is blind!

10 juli 2018, Juul is blind aan 1 oog? Op de zondag ervoor had ze zich verstapt maar hield zich prima staande. Haar ooglid stond daarna een beetje open, maar aangezien ze enkel een misstapje had gemaakt, legde ik geen relatie. De 2 dagen daarna trok ze zich liever terug in huis, maar was dat raar? Het was 30 graden, mijn voorkeur gaat dan ook uit naar een lange siësta in de middag. Geen temperatuur om je nou eens extra in te spannen en zeker niet als je ruim 9 jaar bent.

Op dinsdag had ik het gevoel dat ze niets of niet meer veel zag met haar rechteroogje. De ochtend erna zaten we bij onze dierenarts. Die had niet de apparatuur om een definitieve diagnose te stellen, maar het vermoeden was glaucoom. Glaucoom, ofwel groene staar. Of we wisten wat het was. We hebben er zijdelings van gehoord, cataract is ons bekend maar Glaucoom zegt ons niet heel veel. Haar pupil is bijna niet zichtbaar en door de hoge oogdruk was haar oogje vanaf woensdag bedekt met een blauwe gloed. We zijn direct gestart met druppelen, 2 soorten. De druppels moeten er voor zorgen dat de oogdruk daalt en de pupil kleiner wordt, mits je er op tijd bij bent. We starten 3 dagen nadat haar ooglid ging hangen.

Op vrijdag gaan we terug en er lijkt een verbetering te zijn. Na overleg besluiten we toch naar een oogspecialist te gaan om de daadwerkelijke oogdruk te meten. We gaan door met druppelen en een paar dagen later meet de specialist een oogdruk van 60, normaal hoort deze rond de 15 te zijn. De specialist legt uit dat de verhoogde oogdruk een soort migraine veroorzaakt die niet draaglijk is en stelt voor een operatie in te plannen. Dat betekent een operatie waarbij haar oogje verwijderd gaat worden, reparatie is niet mogelijk. De dosering van de druppels wordt verhoogd tot de week erop waarop we opnieuw meten en helaas vaststellen dat er geen verbetering is. Juul lijkt niet veel last van haar gezichtsverlies of de verhoogde oogdruk te hebben. Maar goed, het is Juultje-ik-red-me-wel-en-laat-niets-merken. We kunnen dus niet af gaan op haar gedrag en we willen niet dat ze pijn heeft. De operatie stond al ingepland dus niet veel later gaat ze tegenstribbelend onder narcose. Mooi, dat verzet!
2 uurtjes later komt de arme schat weer naar ons toe gewaggeld en kijkt ons met haar ene oogje vermoeid aan.

Drie weken duurt het herstel ongeveer met eerst een paar dagen zo’n belachelijke lampenkap om haar nek en daarna een mooie ‘bril’. De andere honden vinden het maar raar en lijken meer moeite te hebben met de situatie dan Juultje. Door het warme weer kwam er helaas nog een ontsteking overheen. Gelukkig is het een schat van een specialist die mijn paniekerige gedrag op waarde inschat en Juultje nog een antibiotica kuurtje geeft. Het advies is om het andere oog te druppelen, om zo hopelijk te voorkomen dat daar ook Glaucoom ontstaat.

2 maanden later, op zondag 9 september ben ik, als gewoonlijk, rond 5 uur wakker en Juultje hobbelt mee naar de kamer. Een uurtje later wil ze naar buiten om de peertjes die die nacht gevallen zijn, te verorberen. Met het schuim nog op haar bakkes meldt ze zich een kwartiertje later aan de tuindeur. Binnen ploft ze voldaan neer. Na een half uurtje hoor ik behoorlijk luid gesnuffel achter me. Daar staat Juultje, bij de kachel, enorm te kwispelen en te snuffelen. Huh? Raar. Ruikt ze een muisje? Op het moment dat ik dat dacht liep ze met haar hoofd vol tegen de kachel aan…. De klap tegen de kachel kwam bij mij net zo hard binnen: Ze is blind!

Ik besluit direct de kliniek te bellen en de druppels die we moeten gebruiken bij acute blindheid uit de kast te halen en toe te dienen terwijl ik wacht tot ik teruggebeld wordt. Het lijkt me beter om Mark te laten slapen aangezien we anders met z’n 2-en zitten te stressen en daar heeft Juul niets aan. De specialist belt me na een tijdje terug en neemt weer uitgebreid de tijd, wat een schat. Ik heb goed gehandeld zegt ze en nu is het afwachten en hopen dat de druk snel daalt zodat ze haar oogje kan behouden. Wellicht komt zelfs het zicht nog iets terug, vertelt ze me.

De dagen erna zijn als een rollercoaster. Een lieve dame met een blinde New Foundlander van 13 die hier gezwommen heeft, is zo lief om me veel praktische tips te geven en vertelt me dat ze zich aan zal passen. Het stelt me gerust. Het komt wel goed….het andere moment denk ik weer, ja maar hoe moet dat samen met de andere honden? Ik kan hen moeilijk verbieden midden in de kamer te gaan liggen. De dag na haar blindheid was de oogdruk 55. Moeten we haar nog een keer laten opereren als de druk niet zakt? Kan ze dit handelen met haar 9,5 jaar? Mark en ik weten het ook niet zo goed. Ze moet ook een hondwaardig leven blijven houden. Heeft ze dat nu? Aan een riempje buiten lopen, overal met haar hoofd tegenaan butsen? Los kan ze niet lopen in onze tuin die iets weg heeft van een Teletubbies landschap. Hoe gaat ze alle trapjes nemen, we wonen immers op een terp. Juultje lijkt zich minder zorgen te maken dan wij.

We houden het bij een paar commando’s die ze min of meer al kent. Stop, zachtjes en een nieuwe is ‘stappen’. Dit betekent dat ze een trapje of drempel moet nemen of ergens vanaf moet stappen. Intussen legt mijn vriendinnetje Anje, die blind is aan 1 oog en meer dan 40 jaar ervaring heeft met honden, uit dat een hond zich echt gemakkelijk aanpast aan de omstandigheden. Ik merk het, nu ik nog. De specialist bezoeken we vrijdags en voila, ze heeft een oogdruk van 15. Ook acupuncturist Victoire is superblij. Dat geeft de burger moed!

Dus genoeg drama! Onze bikkel reageert goed op de druppels en ik merk wanneer de druk wat omhoog gaat. Dan is ze net Stevie Wonder, alleen de zonnebril ontbreekt. Haar hoofd vliegt dan alle kanten op en ze is niet goed in staat om geluiden te plaatsen of haar neus goed te gebruiken. Inmiddels zie ik het aankomen en dan pakken we samen een borreltje. Zij eentje met Gycerol. Het vocht wordt dan direct uit haar oog onttrokken, waardoor ze heel snel herstelt.

Inmiddels zijn we 3 weken verder en we hebben wat aangepast in en rondom huis. Ze heeft buiten en binnen haar eigen plek. Soms hangen we haar aan de waslijn, dan kan ze heerlijk rondstruinen met de andere zonder dat iemand door haar lijn kan lopen.
Juultje geniet enorm van alles waar ze voorheen ook zo van kon genieten. En wij genieten van haar. Wat een heerlijk wijffie. Ze navigeert op haar neus, oren en de structuurverschillen onder haar voetjes. Zo kijkt ze omhoog zodra ze van het tegelpad af komt en gras voelt want daar staan de perenbomen en uiteraard valt er een uit, als zij daar staat haha. Als ik met haar in het open veld loop, draait ze af en toe haar hoofdje scheef zodat ze mijn voetstappen beter kan horen en mij kan volgen. De tip om belletjes aan je been te hangen en aan andere dieren heb ik maar aan ons voorbij laten gaan. Ik en zij zouden gek worden van al die bellen om ons heen. En wat moet je dan volgen en wat moet je vermijden?

Bang is ze geen moment geweest. Ze heeft zelfs al weer gezwommen! Dapper loopt ze buiten rond, vaak voor mij uit. Inmiddels hoeven we het commando ‘stappen’ niet meer te gebruiken. Ze weet wanneer ze een paar treetjes op of af moet stappen. Ze weet waar de buitenkraan zit die ‘vanzelf’ open gaat als zij er naartoe loopt. Ze weet dat ze niet over andere honden struikelt als ze in haar  eigen ‘kamer’ gaat liggen. Ze weet heel veel en kan nog veel meer en het belangrijkste is; ze geniet! En wij genieten van haar!

Wat zijn wij mensen (ik) toch af en toe moeilijk met onze emoties. Je kunt ook gewoon doen wat je kunt en daarvan genieten.
Soms denk ik dat ik iets nieuws moet bedenken zoals vandaag. Ik pakte een snuffelmatje en had er snoepjes in verstopt, onder het mom van ‘dan is ze even leuk bezig’. Nou tante Pollewop pakt het matje op, schudt het uit en vreet vervolgens snel de snoepjes op die op de grond zijn gevallen. Ze is blind, maar niet gek!

Wat een heerlijke hond ben je Juultje, ik leer nog elke dag van jou. Ook blijven de andere honden je met respect behandelen want als het gepeupel te druk is, corrigeer jij hen nog netjes. Daar heb je geen ogen voor nodig, haha.

Ik hoop dat je nog lang bij ons mag blijven, eigenwijze slimme Juul! 🙂