9 gezonde wondertjes!

Wat zijn we trots!
Onze Lex huppelt tot kort voor de bevalling nog fris en fruitig rond met maar 1 doel: eten!
Haha ze heeft de afgelopen weken de kamer en keuken meerdere malen per dag gestofzuigd maar ook nu nog wil ze eten!
Op 20 november begint ze aan het einde van de ochtend afwisselend te hijgen en te slapen (en eten natuurlijk).
Mark komt uit zijn werk en mijn vriendinnetje Anje komt ook deze kant op. Puppies are on their way!

Het ritme van hijgen, slapen, eten, poepen, plassen, drinken houdt ze 24 uur vol en dan wordt het tempo opgevoerd. Na de lunch loop ik inmiddels in een behoorlijk tempo samen met Alex rondjes. Door de keukendeur eruit, naar achteren en via de schuur weer naar binnen etc. Rond 15:00 uur besluiten we dat ze nu gewoon ff rust moet hebben en gaat ze voor de keukendeur zitten wachten. Na 5 minuten kondigt de eerste pup zich aan! Jaaaa het is zover. We nemen Lexje mee naar de werpkist en daar komt het eerste kereltje, prachtig!

We kunnen niet wachten om de 6 pupjes te zien. In een prachtig tempo komen de pupjes 1 voor 1 en worden ze zorgvuldig door mama verwelkomt. Nageboorten kapot maken en snel opeten, navelstrengetjes doorbijten en wassen maar. En als ze niet op de goede plek liggen, dan pakt ze ze heel voorzichtig vast en legt ze iets dichter bij haar.
De eerste dame volgt na 3 mannen rond half 5. We doen ons best om ze een beetje uit elkaar te houden en een omschrijving aan de ‘hamsters’ te geven aan de hand van tekeningen op de vacht. Om 10 voor 5 rolt het tweede dametje eruit na haar broertje en is het 6-tal compleet…

       

Hihi het wordt een echte verrassing als meneertje 7 zich om 18:00 uur aandient, waarna ze zich gaat likken naast de werpkist, en meneer 8 volgt. 8 kleine sterke mini woefjes, geweldig en ze zijn allemaal even sterk en mooi!  En om 19:00 uur komt ook de laatste Tarzan naar buiten.

Wat een rijkdom, wat een weelde en wat doet onze Lex het goed. Ze heeft ons helemaal niet nodig 🙂 .
Ze is intens gelukkig met haar 7 kerels en 2 meiden. Rond 20:00 uur is het tijd voor een bakje voer uiteraard en potverdikkie wat ziet ze er geweldig uit. Bizar hoe snel ze weer terug in ‘model’ is en ze blijft net zo fit en vrolijk!

En hoe vindt de rest het? Wij zijn uiteraard apetrots. Papa Freddy en Boontje kwispelen hun staart er bijna af, Juultje vindt het reuze interessant, Jetje waant zich thuis is Slowakije bij haar broertjes en zusjes denk ik, en Rhaps? Die is niet te houden. Uiteraard krijgen alle honden een gepaste grom van mama Lex als ze te dicht in de buurt komen 😉

Mooi, mooi, mooi! Prachtig hoe de natuur snapt wat er moet gebeuren en het zelf regelt. Zo blij dat onze Lex en Freddy de pups zelf verwekt hebben én ons Lexje alle 9 wondertjes relaxed op de wereld heeft gezet. Dankbaar dat wij het mochten meemaken 🙂 .

PS: wat ook overweldigend is om te zien, horen en lezen hoe iedereen zo meeleeft en blij is voor ons.
Dank je wel allemaal lieve mensen!